HET VIJF JARIG BESTAAN VAN DE KETI KOTI TAFELS

 
Het is alweer meer dan  drie weken geleden dat  onze stichting  samen met 250 deelnemers  het 5 jarige bestaan van de Keti Koti Tafel heeft gevierd in Pakhuis de Zwijger! Meteen daarna is de oprichter van de Keti Koti tafel Mercedes Zandwijken voor 3 maanden afgereisd naar Detroit en Pittsburgh om daar samen met de mede oprichter Machiel Keestra in Detroit een Keti Koti Tafel te organiseren voor een netwerk van academici op het gebied van inter-disciplinaire onderwijs. Momenteel  zitten we in Squirel Hill Pittsburgh – en zijn wij aan het bijkomen van de vreselijke  aanslag in de Synagoge bij ons in de buurt  en onderzoeken we de mogelijkheden om naast de reeds geplande Keti Koti Tafel voor de studenten van universiteit van Pittsburgh er ook 1 te  organiseren voor de bewoners en het maatschappelijk middenveld. Vanwege dit alles hier nu pas het verslag  van de jubileum editie van de Keti Koti Tafel in Pakhuis de Zwijger waar we met 250 deelnemers in dialoog gingen over het thema: “Excuses maken en aanvaarden hoe doe je dat” en we tevens de “Week van het excuus lanceerde” die vanaf 2019 jaarlijks zal plaats vinden voorafgaand aan de week van de 1 juli herdenking. Allereerst hierbij de 3 belangrijkste redenen voor de keuze van onze stichting om het onderwerp Excuses meer onder de aandacht te brengen:
 

1. De alledaagse racistische en seksistische  opmerkingen en grappen in het privé en publieke domein die door de persoon in kwestie  vaak niet gezien wordt als een misstap maar als een overgevoeligheid van de ander
2. De conflicten binnen families in het algemeen en binnen zwarte families in het bijzonder. Te vaak horen wij over langdurige gebroken familie relaties en samenwerkingsverbanden die vaak moeizaam van de grond komen. Vooral toen ik het in mijn presentatie tijdens  de jubileum editie had over de familie conflicten, bleken vele aanwezigen dit te herkennen.
3. Het uitblijven van de  excuses van de nationale overheid over het Nederlandse slavernijverleden en het gebrek aan besef van de betekenis hiervan voor de zwarte gemeenschap  en bij een groot deel van de witte Nederlandse samenleving . De uitblijvende nationale excuses staat symbool voor veel meer en het terug kerende jaarlijkse debat polariseert de samenleving.

 
Met het uitroepen van de jaarlijkse “Week van het excuus”  probeert de stichting Keti Koti tafel de samenleving gevoeliger te maken voor de morele en sociale betekenis van het maken en aanvaarden en excuses in het algemeen en die van de het Nederlands slavernij verleden in het bijzonder!
 
Precies om 19.00 uur heette Josien Pieterse (dir. Framer Framed) namens het bestuur van onze stichting iedereen van harte welkom waarbij zij niet alleen terug blikte maar ook inzicht gaf in de nieuwe ontwikkelingen w.o. het landelijke uitrollen van de Keti Koti tafel ondersteunt door het VSB fonds en het Fonds voor Media en Democratie. Wil je dat er in jouw stad volgend jaar ook een Keti Koti Tafel plaats vindt neem dan voor meer informatie hierover contact met ons op Info@ketikotitafel.nl   Tevens werden alle samenwerkingspartners van de Keti Koti bedankte zonder wie we nooit het 5 jarig bestaan van de stichting hadden kunnen vieren. Daarna volgde  een persoonlijke introductie van het openings-ritueel door  Elias Simonse, onze nieuwe projectmedewerker over zijn identiteits ontwikkelings  proces in relatie tot Keti Koti ik citeer hier een fragment van zijn betoog: “Net zoals elk van ons hier draag ik een tal van verhalen met me mee. Verhalen die mij maken tot wie ik ben. Ik ben Elias Simonse en ik heet jullie van harte welkom op het 5 jarig jubileum van de Keti Koti dialoog tafel. We gaan met elkaar een bijzondere avond tegemoet. Door een aaneenschakeling van gebeurtenissen realiseerde ik me op mijn 24ste  dat de verhalen waarmee ik me identificeerde niet helemaal klopten. Ik begon te zien dat de verhalen die ik over mezelf vertelde in werkelijkheid niet zo simpel waren als ik dacht. Ik kwam erachter dat elk van mijn verhalen meerdere lagen had en verschillende dimensies, die elk hun eigen waarheid hadden. Opeens werd voor mij duidelijk dat mijn deels Surinaamse afkomst op verschillende manieren een rol spelen in wie ik ben, hoe ik me voel en hoe ik me verhoud tot anderen.  Ik weet nu dat de verhalen waarmee ik mij identificeer, niet statisch zijn, maar naarmate ik op deze verhalen reflecteer en deze deel met anderen, meerdere dimensies aan het licht komen. Het verhaal in mij is in beweging en de geschiedenis in mij leeft”
 
Zie voor de volledige tekst onze website : www.ketikotitafel.nl  Aansluitend begon het openingsritueel met het Koor Sinafir die de  treurliederen uit de slavernij zongen waarbij 125 zwarte en 125 witte deelnemers elkaars polsen insmeerde met kokosolie om zo de pijn uit het verleden en het heden bij elkaar weg te wrijven waarbij gekauwd werd  op Kwasi Bitta , het bittere hout die de bittere smaak van het verleden symboliseert. Hierna  begon de dialoog; “Excuses maken en ontvangen, hoe doe je dat” en de morele en sociale betekenis hiervan middels video boodschap geïntroduceerd door Machiel Keestra (filosoof)  die hier terug gekeken kan worden https://www.youtube.com/watch?v=cLRRfWJrXjU 
 
Tijdens de 1ste dialoog vraag werd de overheerlijke Keti Koti Pindasoep opgediend en de 1ste dialoog vraag luidde:
 
“Deel een persoonlijke ervaring die u tot vandaag de dag is bij gebleven waar excuses geven en/of ontvangen een rol speelden” Wat heeft u daarin geraakt en hoe kijkt u terug op deze ervaring?”
 
De 2de dialoog vraag sloot aan bij de 1ste en  luidde:
 
“Hoe heeft het u persoonlijk en de relatie met de persoon(en) in kwestie veranderd? Kunt u omschrijven of u iets ‘wijzer’ bent geworden over uzelf?”
 
De  spoken word artiest Susu Amina droeg speciaal voor deze avond een spoken word gedicht op. Tussen de 2 dialoog vragen genoten we van de  heri-heri  en daarna hielden Neske Beks en Simone van Saarloos een betoog. Simone over compassie en empathie en Neske over voorouderlijke loyaliteit  waarbij ze refereerde aan het Surinaamse spreekwoord: “ We moeten de stenen uit het verleden oprapen zodat onze kinderen er niet over zullen struikelen”
 
Dit spreekwoord bleek bij het ophalen van de reflecties voor alle deelnemers wit en zwart en alle kleuren daar tussen in grote mate  tot de verbeelding te spreken. Bij de Bojo en ook daarna tijdens de gezellige nazit in het Cafe van Pakhuis  werden er hart verscheurende verhalen gedeeld  over verbroken familie relaties vanwege het onvermogen om met elkaar een dialogisch proces aan te gaan om met elkaar tot overeenstemming te komen over de oorzaak van het conflict om vervolgens over te gaan tot het aanbieden en accepteren van excuses .Vele gingen  uiteindelijk naar huis ging met de intentie op die stenen uit het verleden eens op te gaan rapen. Het was alles bij elkaar zoals iemand na afloop schreef inhoudelijke en qua sfeer een indrukwekkende avond!!!!!
 
 
De deelnemers, Kauthar Bouchallikht en Joan de Windt ,respectievelijk  schrijver en journalist schreven beide over hun ervaringen aan de Keti Koti Tafel https://www.oneworld.nl/sociale-trends/excuseren-kun-je-leren/   https://www.nieuwwij.nl/sociale-trends/excuseren-kun-je-leren/
https://afromagazine.nl/opinie/vijf-jaar-keti-kotitafel
 
De viering van ons lustrum is mogelijke mogelijk gemaakt door de gemeente Amsterdam in het kader van het Programma Gedeelde Geschiedenis , www. Amsterdam.nl/gedeeldegeschiedenis.
#gedeeldegeschiedenis